Άραγε, υπάρχει διασκεδαστικός τρόπος για να μάθουμε μαθηματικά; Ο καθηγητής του MIT Seymour Papert, υποστηρίζει πως "ΝΑΙ". Μάλιστα, ως πρωτοπόρος σε παιδαγωγικά και τεχνολογικά θέματα, υπέδειξε και τον τρόπο: τα παιδιά αλληλεπιδρούν με ένα προγραμματιστικό περιβάλλον που χρησιμοποιεί μια στοιχειώδη γλώσσα προγραμματισμού, επινόηση του Papert, την γνωστή μας Logo. Έτσι, μέσα από απλές, φυσικές, καθημερινές διαδικασίες που θυμίζουν παιχνίδι, όπως ο προγραμματισμός της χελωνίτσας της Logo να εκτελέσει έναν χορό, τα παιδιά γνωρίζουν τον κόσμο των Μαθηματικών από μικρές ηλικίες και όχι επιφανειακά, αλλά σε βάθος.
Σήμερα το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας, ορμώμενο από τα ίδια ελατήρια, δημιούργησε έναν χώρο στο γήπεδο του Badminton στην Αθήνα, όπου άτομα ηλικίας από 8 έως…88 ετών νομίζουν πως απλώς παίζουν ενδιαφέροντα, έξυπνα, ομαδικά παιχνίδια, ενώ ουσιαστικά, καλλιεργούν την μαθηματική τους σκέψη.
Οι συμμετέχοντες πρέπει να συνεννοηθούν, να επικοινωνήσουν, να μοιράσουν ρόλους και να πάρουν αποφάσεις, κάτι που γίνεται αβίαστα και φυσικά κατά την εξέλιξη των παιχνιδιών: “Μετεωρίτες”, “Το Κόσκινο”, “Τα Μήλα”, “Σκοποβολή”, “Το Χόκεϋ”, “Η Βοσκή”, “Η Ανατομία”, “Το Μετρό”, “Το Κυνηγητό”, “Η Τραμπάλα”, “Το Μουσικό Τραπέζι”.
Η δράση αυτή θεωρείται πρωτοποριακή, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και για τα διεθνή. Το όνομά της, "Πολυμήχανο".
